نقد و بررسی فیلم Avengers: Endgame (انتقام جویان: پایان بازی)

فیلم Avengers: Endgame به اوج فروش در طی یک دهه از این سری فیلم‌ها رسید که نتیجه کار هزاران نفر در طی این سال‌ها است.

این فیلم به گونه‌ای طراحی شده است که در بین فیلم‌های پرفروش، بهترین فیلم‌ها و در برخورد با ۱۲ فیلم فرعی دیگر، بهترین فیلم انتخاب شد.

این اثر واقعا مانند کارهایی که هالیوود قبلا تولید کرده نیست، یعنی نه فقط برای تایید یا سوءاستفاده از طرفداران این مجموعه بلکه برای پاداش دادن به عشق، صبر و تحسین و ستایش آن‌ها این فیلم را ساخته‌اند.

خلاصه فیلم Avengers: Endgame

در فیلم Avengers: Endgame :” جنگ بی‌نهایت ” تانوس دنبال دستیابی به ۶ سنگ بی‌نهایت که به شدت به دنبال آن‌ها بود رفت و پس از دستیابی به آنها و سپس استفاده از آن‌ها باعث از بین رفتن نیمی از موجودات جهان شد. از جمله قهرمانان محبوبی مانند: بلک پنتر، استار لرد و مرد عنکبوتی.

در ادامه فیلم Avengers: Endgame خواهید دید که پس از چند هفته از ضربه محکمی که توسط تانوس خوردند، عده‌ای از قهرمانان که باقی ماندند سعی می‌کنند با استفاده از یک سری از قطعات راهی برای معکوس کردن این اتفاقات و راهی برای از بین بردن تانوس پیدا کنند.

بررسی فیلم Avengers: Endgame

از نظر ارزش سرگرمی، این فیلم در رده بالایی از MCU قرار دارد. فیلمی که نمادین‌ترین قهرمانان خود را به جایگاه افسانه‌ای که شایسته آن هستند ارتقا می‌دهد و هیجان‌های زیادی را در طول فیلم ارائه می‌دهد.

فیلم Avengers: Endgame با داشتن یک سری از بازیگران دیگر، قطعه‌ای متمرکز‌ تر از ” جنگ بی‌نهایت ” است.

این فیلم صبورتر و متمرکزتر است، حتی با وجود اینکه طرح آن عناصر ۱۲ فیلم دیگر را نیز به خود جلب می‌کند. همچنین فیلم Avengers: Endgame به برخی از شخصیت‌های تاریخ MCU این امکان را می‌دهد که قهرمان باشند. مرد آهنی، کاپتان آمریکا، بیوه سیاه، هالک و ثور که از طرح نابودی تانوس جان سالم به در بردند، با یکدیگر همکاری می‌کنند که در این حین هاوکی و مرد مورچه‌ای نیز به آن‌ها کمک می‌کنند.

از طرفی، این گروه انتقام جویان جدید است که بیننده را به یاد جذابیت اولین فیلم انتقام جویان جاس ودون می‌اندازد. همچنین به برخی از بهترین کارهای بازیگری در این مجموعه، به خصوص از کریس ایوانس و رابرت داونی جونیور، که در هنگام تماشای این فیلم متوجه می‌شوند، کاپتان آمریکا و مرد آهنی را به چیزی بزرگ‌تر از زندگی برای یک نسل تبدیل کرده است، اشاره می‌کند.

یکی از جنبه‌های فیلم Avengers: Endgame این است که یک داستان محبوب برای دو قهرمان محبوب MCU فراهم می‌کند و به جای این‌که آن‌ها را قهرمانانی عادی نشان دهد، به نوعی آنها را مقدس می‌شمارد و ابرقهرمانانی برای کل جهان سینمایی مارول تبدیل می‌کند.

آن‌چه در مورد فیلم نامه “پایان بازی” کریستوفر مارکوس و استفان مکفیلی بهترین نتیجه را می‌دهد این است که شخص، به جرات برای اولین بار،  احساس بازگشت به عقب را دارد، نه این‌که صرفا تلاش کند میز را برای یک اتفاق آینده آماده کند.

اما یکی از بزرگ‌ترین مشکلات در مورد این فیلم‌ها این حس بوده است که آن‌ها صرفا تبلیغاتی برای فیلم‌هایی هستند که هنوز ساخته نشده‌اند. اما “پایان بازی” این طور نیست. مطمئنا MCU ادامه خواهد داشت، اما این فیلم یک پایان و عمق دارد که تاریخ MCU به آن داده است که بقیه فاقد آن هستند.

البته لازم است که فقط به عنوان یک فیلم کار کند. همچنین فیلم Avengers: Endgame فیلمی با سطح فوق‌العاده بالا و با برنامه ریزی دقیق است. تک تک جنبه‌های “پایان بازی” سال‌هاست که توسط فیلم‌های دیگر پیش بینی شده و بسیاری از آن‌ها برای ساخت فیلمی مانند این فیلم دقیقا تنظیم شده‌اند.

در نهایت فیلمی است که اغلب بیشتر یک محصول است تا یک قطعه هنری.

راجر ابرت جمله معروفی دارد که می‌گوید:

“بازی‌های ویدئویی هرگز نمی‌توانند هنری باشند”.

اما شاید از دیدن شباهت بیشتر هنر به یک بازی ویدئویی تعجب کرده باشید.

چیزی که به طرز چشم‌گیری برنامه ریزی شده و مصمم است و فاقد هر چیزی است که واقعا بیننده را به چالش بکشد. با این حال، مردم در صف “انتقام جویان: پایان بازی” نمی‌ایستند تا آن‌ها را به چالش بکشند.

این واقعا در مورد پاداش دادن به تعهد، سرزنش و انتظارات است.

ایرادات آن هر چه باشد، فیلم Avengers: Endgame همه آن‌ها را انجام داده است و همچنین با تحسین صادقانه طرفدارانی که این جهان را به یک پدیده واقعی فرهنگی تبدیل کرده‌اند روبرو شده است.