یکی از رایجترین موضوعات که مطرح میشود، ایناست که مادران در تلاش هستند تا یک مادر کامل باشند. ولی آنها باید مقوله “مادر کامل” بودن را کنار بگذارند و در عوض نقایص خود را بپذیرند.
به بیان ساده، چیزی به نام مادر کامل وجود ندارد.
تعریف “کامل” یعنی بی عیب و نقص بودن، کامل بودن یعنی در همه جنبهها، مهارت داشتند. وقتی ما “کامل” هستیم، دیگر نیازی به رشد و پیشرفت نداریم. وقتی ما سعی میکنیم “کامل” باشیم، فرزندانمان را از پا میاندازیم.
-
۱. خود را دوست داشته و بپذیرید
مادران از اینکه میتوانند فرزندان خود را بدون قید و شرط دوست داشته باشند در شگفت هستند. اما در خصوص دوست داشتن بی قید و شرط خودشان چطور؟
چه میزان انتقاد در ذهن خود دارید؟ آیا در مورد تلاش های خودتان قضاوت میکنید و از خودتان انتقاد میکنید؟
انتقاد را کنار بگذارید و گفتگوی مثبت را به همان روشی که با یک دوست یا فرزندتان صحبت میکنید در خصوص خودتان نیز افزایش دهید.
-
۲. درک کنید که شما یک مادر هستید
در طول زندگی فرزند شما، روابط زیادی خواهد داشت. مادر بودن برای فرزند خود، بیشترین تأثیرگذاری را در روابط شما خواهد داشت. بدانید که مادر شدن، یک تعهد مادام العمر برای پرورش، آموزش، مراقبت، راهنمایی، دوست داشتن و حمایت از رشد فرزند در تمام طول عمر است.
-
۳. برای خود زندگی جدا از فرزندتان بسازید.
کودک شما در طول عمر خود به روشهای مختلفی به شما نیاز خواهد داشت. یک کودک برای تغذیه، رشد و نوازش، به توجه مادر نیاز دارد.
وقتی کودک به تدریج بزرگ میشود و به دوران نوجوانی میرود، نیازها تغییر میکنند. در دسترس بودن شما برای فرزندتان امری حیاتی است، اما داشتن زندگی در کنار دوستانتان، علایق و فعالیتهای جدا از فرزندتان برای شما نیز بسیار حائز اهمیت است.
-
۴. عذرخواهی را بیاموزید
وقتی اشتباه میکنید یا کاری خطا انجام میدهید، حوصله خود را از دست میدهید.
زمانیکه شما مسالهای را فراموش میکنید، مهم است که مهارت عذرخواهی کردن را نیز یاد بگیرید.
این مقوله را با استفاده بیش از حد با واژه “متاسفم” به خاطر ادعا یا داشتن یک فکر یا احساس، نباید اشتباه گرفت.
یاد بگیرید که وقتی مرتکب اشتباهی میشوید یا رفتاری را انجام میدهید که به شخص دیگری آسیب میرساند یا شرایط فرزندتان را تحت تأثیر قرار میدهد، از او عذرخواهی نمایید.
-
۵. در مورد بازخورد کودک خود روشنفکر باشید
کودکان بسیاری از طریق رفتار و گفتار با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند. وقتی فرزندتان حرفی برای گفتن دارد به حرفهای او گوش دهید، توجه خود را به او معطوف کنید. ممکن است شما با نظرات او موافق نباشید، اما گذاشتن وقت برای کودک جهت شنیدن افکار او تا حد زیادی در رشد و اعتماد به نفس او نقش موثر دارد.
-
۶. اوقاتی با کیفیت را با فرزندان خود سپری کنید
این روزها والدین بیش از هر زمان دیگری پر مشغله هستند. به عنوان یک مادر، شما باید در جهات مختلف زندگی، حمایت از فرزندتان را مد نظر داشته باشید که این مورد، ارتباط چندانی با گذراندن اوقات با کیفیت با آنها ندارد.
فرزند شما به گذراندن یک زمان با کیفیت و منظم نیاز دارد. این مقوله را هر روز در اولویت قرار دهید. سوال کنید و کنجکاو باشید. پاسخهایی که به شما میدهند ممکن است شما را بسیار خوشحال و یا متعجب کند.
-
۷. رفتارهای نادرست فرزند خود را شخصاً بر عهده نگیرید
شاید شما جمله “درد دوران رشد” را شنیده باشید، این مقوله نه تنها کودکان را شامل میشود، بلکه والدین نیز در واکنش به فشار استقلال و خودمختاری بزرگسالی، درد فزایندهای را احساس میکنند.
استقلال و رشد اغلب منجر به تضاد میشود، گاهی اوقات درک “نه” گفتن کودک نوپا و خشم ناشی از پرتاب کردن او بسیار آسانتر از زمانی است که یک فرزند بزرگتر و یا نوجوان رفتار مشابهی را انجام دهد. در لحظههای ناامیدی، سعی کنید پیامی را که کودک شما در تلاش برای برقراری ارتباط است، ببینید. این مقوله به عنوان یک عنصر مرتبط با رشد کودک ارتباط دارد.
-
۸. احساسات خود را نشان دهید، اما کودک خود را تحت فشار قرار ندهید
مدلسازی نحوه مدیریت احساسات خود، درسی مهم برای کودکان است. بهعنوان مثال اگر یک روز بد داشتید که بر شما تأثیر گذاشته؛ احساسات خود را بیان کنید. به فرزندتان بگویید: “مامان از اتفاقی که امروز افتاده ناراحت است بنابراین من ممکن است کمی ساکتتر باشم، فقط میخواهم شما این مساله را بدانید.”
نه تنها این نوع گفتگو و تعامل به مدلسازی و مدیریت خلق و خوی سالم کمک میکند، همچنین به کودک شما این امکان را میدهد که رفتارها و احساسات شما را از نتایج کاری که انجام داده است درک کند. کودکان اغلب دوست دارند شکافها را پر کنند تا جهان را درک کنند و آنها این کار را میکنند و گاهی فرض میکنند تقصیر آنها بوده است.
-
۹. به فرزندتان اجازه دهید همان چیزی باشد که هست
شخصیت و خلق و خو از ویژگیهای قوی در کودک است. مطمئناً ما به عنوان مادر میخواهیم فرزندانمان را تحت تأثیر قرار دهیم، آنها را در بسیاری از فرصتها قرار میدهیم.
کودکان اغلب میدانند که چه کسانی هستند و چه چیزی میخواهند. بخشی از کار ما به عنوان والدین یافتن تعادل در هنگام فشار و نفوذ؛ مواجهه و استقلال است.
به فرزندتان اجازه دهید با راهنمایی، عشق و حمایت از شما همان باشد که هست.
مادرانگی یک سفر فردی با بسیاری از تجربیات و احساسات مشترک جهانی است: لحظههای نگرانی، ترس، عصبانیت، ناامیدی، دلخوری، اندوه، خستگی، خجالت، شادی، قدردانی، خوشبختی و رضایت.
وقتی به کمال میرسیم، فرصت درک احساسات چالش برانگیز را از دست میدهیم. احساساتی که ما را هل میدهد،احساساتی است که در آن بیشترین یادگیری را درباره خود داریم.