تاریخچه سانتورینی؛ جزیره‌ای افسانه‌ای از تمدن و طبیعت

تاریخچه سانتورینی ارتباط نزدیکی با ویژگی های ژئوفیزیکی این جزیره دارد. شکل و پیشرفت جزیره در طول قرن ها نتیجه فعالیت های آتشفشانی آن است، به ویژه فوران عظیم ماقبل تاریخ که این جزیره را برای قرن ها متروکه نگه داشت. به گفته هرودوت، مورخ یونانی، اولین مردمی که دوباره به این جزیره رسیدند، فنیقی ها در قرن سیزدهم پیش از میلاد بودند که به دلیل زیبایی خارق العاده آن، نام Kallisti (=زیباترین) را به آن اعطا کردند.

تاریخچه سانتورینی : ساکنان و موقعیت

حدود یک قرن بعد، دوریان ها از اسپارت در این جزیره ساکن شدند و آن را به پاس پادشاه شان، تراس، نامیدند. در طول قرن نهم پیش از میلاد، سانتورینی مستعمره دوریان و سکونتگاه ترای باستانی در کوه مسا وونو بود. سانتورینی، همراه با سواحل جنوب شرقی دریای اژه، کرت، میلوس و قبرس، چهارراه مهمی بین غرب و شرق بود. اگرچه سانتورینی یک جامعه بسته بود، اما بعدها تحت تأثیر جزایر همسایه قرار گرفت و شامل تحولاتی شد. در نتیجه، سانتورینی الفبای فنیقی را برای یونانی نوشتاری پذیرفت و بعدها ساکنان با سایر مناطق یونان ارتباط گرفتند. در سال ۶۳۰ پیش از میلاد، سانتورینی ها اولین و تنها مستعمره خود را در آفریقا، شهر باستانی سیرنه، ساختند و پس از آن دوره طولانی خشکسالی، احتمالاً هفت سال، جزیره را درنوردید.

اگر علاقمند به کشور یونان هستید توصیه میشود مقاله تاریخچه یونان باستان را نیز مطالعه نمایید.

جنگ ها و فرماندهی سانتورینی

در قرن ششم پیش از میلاد، این جامعه پول خود را ساختند، اما در طول جنگهای ایرانیان، تحت فرمان ایرانیان قرار گرفتند و ضرابخانه تعطیل شد. در جنگ پلوپونز آنها در کنار اسپارت بودند اما حدود ۴۲۶/۴۲۵ پیش از میلاد بخشی از امپراتوری آتن بودند. بعدها، سانتورینی بخشی از امپراتوری روم شد.

در طول سالهای نخست بیزانس، این جزیره در امپراتوری بیزانس تجسم یافت، اما نقش سیاسی یا نظامی مهمی ایفا نکرد. مسیحیت برای اولین بار در قرن سوم یا چهارم پس از میلاد در سانتورینی ظاهر شد، زمانی که اولین کلیسا ساخته شد، Episkopi of Thera که اسقف خود را داشت.

پس از سقوط قسطنطنیه به دست صلیبیون چهارمین جنگ صلیبی در سال ۱۲۰۴، سانتورینی و سایر جزایر دریای اژه تحت حاکمیت مارکو سانودو بودند که دوک نشین ناکسوس را تاسیس کرد. وی بعدها سانتورینی و تراسیا را به جاکومو باروزی اعطا کرد، که نوادگانش تا سال ۱۴۸۰ بر این جزیره حکمرانی کردند. نام سانتورینی از صلیبیون برگرفته از کلیسای کوچک سنت ایرن (سانتا ایرینی) بود.

در زمان حکومت فرانک ها، جزایر از حملات بی وقفه دزدان دریایی و رقابت حاکمان محلی رنج می برد، واقعیت هایی که منجر به ایجاد پنج شهرک مستحکم (کاستلیا) در سانتورینی شد، که ویرانه های آنها تا به امروز در جزیره باقی مانده است و نشانه های باشکوهی را تشکیل می دهند. این ویرانه ها، شامل قلعه های Skaros در ایمروویگلی، Pyrgos، Emporio، Akrotiri و Agios Nikolaos در شهر اویا هستند.

از سال ۱۵۷۹ تا ۱۸۲۱ این جزیره تحت حاکمیت ترک ها بود و ترک ها نام آن را درمتزیک (Dermetzik) گذاشتند که به معنی آسیاب کوچک است، احتمالاً به دلیل وجود آسیاب های بادی متعدد در جزیره. در این دوره، به سانتورینی ها مقدار زیادی استقلال داده شد اما آنها مجبور بودند مالیات بپردازند.

در طول حکومت عثمانی، دزدی دریایی متوقف شد و در نتیجه زمانی که جزیره ناوگان خود را به دست آورد، نیروی دریایی تجاری توسعه یافت. رونق عمومی سانتورینی از خانه های عمارت چشمگیر که هنوز هم وجود دارند مشهود بود. در جنگ استقلال یونان، ناوگان سانتورینی بسیار قدرتمند بود. سانتورینی سرانجام در سال ۱۹۱۲ به یونان ملحق شد.

موقعیت اقتصادی سانتورینی

تا پایان قرن نوزدهم سانتورینی تجارت کشتیرانی پررونقی داشت و صادرات کالاها شامل پنبه، منسوجات، محصولات کشاورزی و البته شراب معروف آن بود. این رونق در سال ۱۹۵۶ و پس از یک زلزله کاتالیزوری و فوران آتشفشانی که به دنبال آن خسارات غیرقابل محاسبه ای به همراه داشت به پایان رسید. انحطاط و مهجوریت این جزیره را تا سال ۱۹۷۰ با ورود صنعت گردشگری فرا گرفت، زمانی که بازسازی جزیره آغاز شد و افراد بیشتری از آن دیدن کردند.

امروزه، همه این حوادث متعلق به گذشته است و سانتورینی یکی از پرطرفدارترین مقاصد گردشگری در سراسر جهان است.

تاریخچه سانتورینی، از طریق دو سایت باستان شناسی برجسته، شهر ماقبل تاریخ آکروتیری و ترا باستانی در کوه مسا ونو زنده می ماند و همچنین در ویرانه های ونیزی و کلیساهای دوست داشتنی آن مشهود است. دهانه چشمگیر آتشفشان به ما یادآوری می کند که چگونه پیشرفت جزیره به طور جدایی ناپذیری با نیروهای طبیعت مرتبط بوده و این رمز موفقیت و محبوبیت آن است.

نتیجه همه این جذابیت ها، یک زیبایی طبیعی رویایی، مناظر جادویی است که میلیون ها بازدیدکننده را مملو از وجد و لذت می کند.

طبیعیت زیبای سانتورینی

سانتورینی، جزیره‌ای در یونان، با طبیعت شگفت‌انگیز خود هر ساله گردشگران زیادی را مجذوب خود می‌کند. این جزیره که با صخره‌های بلند و منظره‌های خیره‌کننده‌اش شناخته می‌شود، ترکیبی از آب‌های فیروزه‌ای دریای اژه و سواحل شنی سیاه و سرخ است که حاصل فعالیت‌های آتشفشانی گذشته‌اند. غروب خورشید در سانتورینی، به‌ویژه در شهر اویا، یکی از زیباترین و رؤیایی‌ترین مناظر طبیعی جهان محسوب می‌شود. خانه‌های سفید و گنبدهای آبی، که بر لبه صخره‌های مرتفع ساخته شده‌اند، تضادی مسحورکننده با رنگ دریا و آسمان ایجاد می‌کنند و فضایی آرامش‌بخش و الهام‌بخش را برای هر بیننده‌ای به ارمغان می‌آورند.