برد پیت، بازیگر و تهیه کننده، برنده جایزه اسکار و گلدن گلوب برای فیلم هایی چون افسانه های خزان، باشگاه مشت زنی، سرگذشت عجیب بنجامین باتن، مانیبال، ۱۲ سال بردگی و روزی روزگاری… در هالیوود است.
برد پیت کیست؟
برد پیت، بازیگر و تهیه کننده، اولین بازی خود را در فیلم ترسناک طبقه بُرنده در سال ۱۹۸۹ انجام داد و نقشش در افسانه پاییز در سال ۱۹۹۴ باعث شد جایگاهش به عنوان یکی از عناصر اصلی هالیوود تضمین شود. پیت که دو بار برنده عنوان جذاب ترین مرد زنده مجله ی مردم (People) شده، نشان داد که مایل است نقش های سخت تری با ویژگی هایی مثل هفت (۱۹۹۵) و باشگاه مشت زنی (۱۹۹۹) بگیرد. او برای بازی در فیلم های بابل (۲۰۰۶)، سرگذشت عجیب بنجامین بات (۲۰۰۸)، حرمزاده های لعنتی (۲۰۰۹) و مانیبال (۲۰۱۱)، جوایز جدی تری کسب کرد و اولین اسکارش را در بخش بهترین فیلم به عنوان تهیه کننده برای فیلم ۱۲ سال بردگی (۲۰۱۳) گرفت. پیت در کنار آثار بعدیش، مانند رکود بزرگ (۲۰۱۵)، متفقین (۲۰۱۶) و نقش برنده ی اسکارش در روزی روزگاری… در هالیوود (۲۰۱۹)، بخاطر روابط پرحاشیه اش با جنیفر آنیستون و آنجلینا جولی، بازیگران زن، شناخته شده است.
اوایل زندگی برد پیت
بردپیت با نام ویلیام بردلی پیت در ۱۸ دسامبر ۱۹۶۳ در شاونی (Shawnee)، اوکلاهاما به دنیا آمد و بزرگترین فرزند از میان سه فرزند خانواده جنوبی باپتییستی (Baptist) بود و در اسپرینگفیلد (Springfield)، میسوری (Missouri) بزرگ شد. پدرش، بیل پیت (Bill Pitt)، صاحب یک شرکت حمل و نقل بود و مادرش، جین پیت (Jane Pitt)، مشاور خانواده بود. پیت در اصل آرزو داشت مدیر هنر تبلیغات شود و در دانشگاه میسوری در رشته روزنامه نگاری تحصیل می کرد.
با این حال، دانشجوی جوان، آرزوهای دیگری هم داشت که نتیجه عشق دوران کودکی اش به فیلم بود. رویای او در نهایت در ترم آخر تحصیلش در دانشگاه وقتی، متوجه می شد “می توانم بروم”، ملموس به نظر میرسید. پیت، از روی هوا و هوس، دانشکده را رها کرد، ماشینش را برداشت، به غرب رفت تا حرفه بازیگری را در لس آنجلس دنبال کند. فقط دو واحد داشت تا مدرک دانشگاهیش را بگیرد.
برد پیت به والدینش گفت قصد دارد در دانشکده طراحی مرکز هنر پاسادنا (Pasadena) ثبت نام کند، اما به جای آن، چند ماه بعد را با رانندگی روی یک لیموزین- راننده استریپرها از یک مهمانی خصوصی به مهمانی خصوصی دیگر، تحویل یخچال و تلاش برای نفوذ به صحنه بازیگری در لس آنجلس- گذراند. او در یک کلاس بازیگری شرکت کرد و کمی بعد، با همکلاسیش به عنوان شریک صحنه، در یک تست بازیگری همراه شد. با چرخش سرنوشت، کارمند به جای همکلاسیش، خود پیت را ثبت نام کرد. بردپیت، تنها پس از گذراندن هفت ما در لس آنجلس، یک مدیر برنامه و کار منظم بازیگری به دست آورده بود.
نقش های برد پیت
اولین شغل برد پیت، در تلویزیون با حضور در قسمت هایی از دالاس، سریال آبکی جهانی دیگر، کمدی دردهای در حال رشد و سریال کوتاه روزگار خوش گذشته در دهه ۱۹۹۰ در شبکه ی تلویزیونی فاکس آغاز شد. در سال ۱۹۸۹، پیت نقش بیلی کانتون (Billy Canton)، دلال معتاد به مواد مخدری که از یک نوجوان فراری (با بازی ژولیت لوئیس/ Juliette Lewis) سواستفاده می کند، را در فیلم تلویزیونی برای مردن خیلی جوان است (Too Young to Die) ساخته NBC بازی کرد. پیت و لوئیس (که ۹ سال از او کوچکتر بود در سن ۱۶ سالگی) شروع به قرار گذاشتن کردند و در نهایت با هم همخانه شدند.
بردپیت، اولین بازیش را در سال ۱۹۸۹ در فیلم ترسناک خون و خونریزی طبقه بُرنده با دانوان لیچ (Donovan Leitch) انجام داد و در فیلم در امتداد مسیرهای (Across the Tracks) سندی تانگ (Sandy Tung) نقش یک ستاره ی موسیقی نوجوان را ایفا کرد، اما همین نقش کوچک به موقع در یک فیلم بحث برانگیز هالیوود بود که او را به سمت ستاره شدن سوق داد. عملکرد بردپیت به عنوان یک مسافر گذری از دین برگشته خوش زبان که دو شخصیت اصلی در تلما و لوئیس (Thelma and Louise) ریدلی اسکات (Ridley Scott) (1991) را گرفت، با این که تنها چند دقیقه از زمان نمایش گذشته بود، توجه جهانیان را به خود جلب کرد.
چند فیلم بعدی بردپیت، نتوانست به اعتبار بازیگریش چیزی اضافه کند و باعث شود برای چیزی بیش از چهره زیبایش در هالیوود بماند. او در فیلم خواهش (Favor، ۱۹۹۲) با الیزابت مک گاورن (Elizabeth McGovern)، اولین کارگردانی تام سی سیلو (Tom CiCillo)، جانی سود (۱۹۹۲) و نیمه انیمه ی دور از انتظار جهان باحال (۱۹۹۲) ظاهر شد.
با این حال، در اواخر همان سال، آفتاب هالیوود بار دیگر در فیلم رودخانه ای که از آن میان می گذرد (A River Runs Through It) ساخته رابرت ردفورد (Robert Redford، ۱۹۹۲) بر اساس زندگینامه نورمن مک لین (Norman McLean) بر پسر طلایی تابید. پیت نقش اصلی برادر قمار باز ماهیگیر را بازی کرد (که به شکل قابل توجهی شبیه نسخه جوانی های کارگردان به نظر می رسید). ردفورد بعداً اعتراف کرد که پیت را بر اساس قدرتش در تست بازیگری انتخاب نکرده، بلکه به این دلیل انتخابش کرده که او، یک درگیری درونی داشت که خیلی برایم جالب بود.
برد پیت به واسطه به تصویر کشیدن ماهرانه ی جایگاه خطرناک شخصیت بین جذابیت فوق العاده و خودویرانگری بی پروا، عملکرد درخشانی از خود نشان داد. در سال ۱۹۹۳، پیت، دوباره با دوست دختر سه ساله اش لوییس در فیلم کالیفرنیای دومینیک سلا (Dominic Sela) همکاری کرد. پیت، نقش ارلی گریس (Early Grayce) را بازی کرد، مردی که با دوست دخترش به محل یک قتل عام می رود. این فیلم از نظر بسیاری منتقدان، بسیار خشن بود و در گیشه خوب فروش نرفت. پیت و لوئیس پس از فیلمبرداری از هم جدا شدند که یک فاجعه ی تبلیغاتی ایجاد کرد.
پیت، کارنامه اش را با اجرای کمدیش در نقش فلوید (Floyd)، یک هیپی خسته در رمان عشق واقعی تونی اسکات (Tony Scott) سبک تر کرد، اما نقش اصلی بعدیش در مصاحبه با خون آشام از آنه رایس، در کنار تام کروز بود. رایس ابتدا از انتخاب بازیگران عصبانی شد زیرا این دو ستاره ی فیلم های پسرانه ی کاملاً آمریکایی را برای مضامین همجنس گرایی داستان، بسیار خشن می دانست. او با شکایت گفت: این کار مثل انتخاب هاک فین و تایم سایر است.
با این حال، بعد از دیدن نتیجه ی نهایی فیلم، رایس اظهارات اولیه اش را پس گرفت برای نسخه ی ویدئویی، از موضع ملایم ترش فیلم برداری کرد که در آن فیلم را تأیید می کرد. کارین جیمز (Caryn James) از نیویورک تامیز گزارش داد: قدرت فیلم به اجرای عمیقاً اثرگذار و غنی آقای پیت بستگی دارد. او آرام آرام، لوئیس را به عنوان پدری عاشق و حتی داغدار پسر، متقاعد می کند.
چند تلاش بعدی برد پیت، جایگاهش را به عنوان یکی از اعضای اصلی هالیوود تثبیت کرد؛ با این حال، منتقدان بسیاری نقش هایش را فاقد بُعد می دانستند. در افسانه های خزان سال ۱۹۹۴، یک ملودرام حماسی خانوادگی، پیت نقش ترستان (Tristan) را بازی کرد، یک قهرمان رمانتیک کلیشه ای با قفل های بزرگ طلایی و میل به ژست خودخواهانه و فداکارانه. با این حال، پیت ناگهان به عنوان کارآگاهی که در فیلم هیجان انگیز و وحشتناک هفت از دیوید فینچر (David Fincher)، به دنبال قاتلی زنجیره ای است، چرخشی سخت انجام داد.
در طول فیلمبرداری، پیت با همبازی نسبتاً ناشناخته اش، گوئینت پالترو (Gwyneth Paltrow) آشنا شد و شروع به قرار گذاشتن کرد. هر دو ادعا می کردند، عشق در نگاه اول بوده است. این دو به مدت دو سال و نیم در کنار هم ماندند و یکی از تحسین برانگیزترین و مشهورترین زوج های هالیوود بودند. سپس در سال ۱۹۹۷ پس از هفت ماه نامزدی، به دلایلی نامعلوم از هم جدا شدند.
در سال ۱۹۹۵، پیت در فیلم هیجان انگیز روان شناختی ۱۲ میمون تری گیلیام (Terry Gilliam) نقش یک بیمار روانی را بازی کرد و جایزه ی بهترین بازیگر نقش مکمل مرد گلدن گلوب را برای بازی در این فیلم دریافت کرد و اولین جایزه ی اسکارش را گرفت. پس از آن، فیلم سیاه مهیج دیگری به نام خواب زده ها (۱۹۹۶)، و متعلق به شیطان آلن پاکولا (Alan J. Pakula) را با هریسون فورد (Harrison Ford) پیش از آن که برای فیلمبرداری هفت سال در تبت به آرژانتین برود، بازی کرد، پروژه ی بلندپروازانه ی ۷۰ میلیون دلاری که نظرات متفاوتی دریافت کرد. در فیلم بعدیش، ملاقات سه ساعته با جو بلک (three-hour Meet Joe Black)، با بازی در کنار آنتونی هاپکینز (Anthony Hopkins)، پیت نسخه ی بسیار زیبایی از مرگ را بازی کرد و تحسین فوق العاده ای را برانگیخت.
در سال ۱۹۹۹، پس از یک وقفه ی کوتاه در لیست داغ هالیوود، بردپیت دوباره با کارگردان فیلم هفت، فینچر برای ساخت باشگاه مشت زنی همکاری کرد. این فیلم آخرالزمانی با بازی ادوارد نورتون (Edward Norton)، یک پیت زشت را در نقشی نگران کننده به عنوان رهبر باشگاه مشت زنی نشان می دهد، تفریحی خون آلود برای مردان حرفه ای جوان. فیلم بعدی پیت، فیلم جنایی بریتانیایی قاپ زنی (Snatch، ۲۰۰۰) با بازی بنیسیو دل تورو (Benicio Del Toro) و کارگردانی گای ریچی (Guy Ritchie) بود.
سال بعد، پیت با جولیا رابرتز (Julia Roberts) در کمدی رمانتیک مکزیکی (The Mexican) ستاره شد، باز هم در فیلم هیجان انگیز جاسوس بازی (Spy Game) با ردفورد همکاری کرد و در بازسازی غیرقانونی موش صحرایی استیون سودربرگ (Steven Soderbergh) با عنوان یازده یار اوشن (Ocean’s Eleven) به گروه بازیگران رده الف پیوست که بازیگرانی همچون رابرتز، جورج کلونی و مت دامون در آن قرار داشتند.
بازدیدهای پرفروش
در سال ۲۰۰۵، پیت در فیلم پرفروش، آقا و خانم اسمیت در کنار آنجلینا جولی بازی کرد. این فیلم با نمایشی زوجی متأهل که هر دو مخفیانه به عنوان جاسوس کار می کردند، بیش از ۴۷۸ میلیون دلار از سراسر جهان درآمد به دست آورد و این دو بازیگر در نهایت به زوج واقعی تبدل شدند.
فیلم بعدی پیت، بابل (۲۰۰۶)که مورد تحسین منتقدان قرار گرفت، نامزدی گلدن گلوپ را برای این بازیگر به همراه داشت. این بازیگر، در نقش راستی رایان (Rusty Ryan) در فیلم سیزده یار اوشن (Ocean’s Thirteen، ۲۰۰۷)، به سمت بازی های کمتر جدی رفت. در سال ۲۰۰۸، پیت در فیلم کمدی FBI بخوان و بسوزان (Burn After Reading) با جوئل و اتان کوئن همکاری کرد. این فیلم نامزد دو جایزه ی گلدن گلوب شد و بیش از ۶۰ میلیون دلار از فروش گیشه به دست آورد.
پیت در فیلم سرگذشت عجیب بنجامین باتن که بر اساس داستان کوتاهی از اسکات فیتزگرالد (F. Scott Fitzgerald) ، نقش اصلی خالق العاده تری داشت. در این فیلم به کارگردانی فینچر، پیت نقش اصلی را بازی کرد که به شکل یک پیرمرد ۷۰ ساله متولد شده و سنش برعکس می شود. پیت برای این فیلم جایزه ی اسکار دیگری دریافت کرد که برنده ی سه جایزه ی اسکار شد.
در سال ۲۰۰۹، پیت در فیلم حرامزاده های لعنتی کوئنتین تانتینو (Quentin Tarantino) بازی کرد و در سال ۲۰۱۱ با بازی در کنار شان پن (Sean Penn) و جسیکا چستین (Jessica Chastain) در فیلم درخت زندگی ترنس مالیک (Terrence Malick) که برنده ی نخل طلای جشنواره ی فیلم کن شد، درخشید. او همچنین بازیگر اصلی مانیبال بود، یک درام بیسبالی که در آن زحمات بیلی بین مدیر کل اوکلند و تلاشش را برای بازسازی تیمش دنبال می کند. این فیلم شش نامزدی اسکار به دست آورد که از جمله ی آن نامزدی پیت به عنوان بازیگر اصلی و تهیه کننده در بخش بهترین فیلم بود.
اولین اسکار برد پیت
در سال ۲۰۱۳، پیت برای بازی در نقش جری لین (Gerry Lane) در فیلم زامبی ترسناک آخرالزمانی جنگ جهانی Z (World War Z، ۲۰۱۳) به کارگردانی مارک فورستر (Marc Forster) و اواخر همان سال، به عنوان نقش مکمل در فیلم حقوقدان، برنده بازیگر شایسته ی تقدیر شد. به علاوه، برای بازیش در فیلم ۱۲ سال بردگی مورد تشویق قرار گرفت. این فیلم به کارگردانی استیو مک کویین (Steve McQueen)، داستان واقعی موسیقی دان آفریقایی آمریکایی آزاد به نام سولومون نورتاپ (Solomon Northup) را (با بازی چیوتل اجیوفور/ Chiwetel Ejiofor) روایت می کند که ربوده شده و به بردگی فروخته شده است. پیت در کنار بازیگرانی مثل بندیکت کامبربچ (Benedict Cumberbatch )، لوپیتا نیونگو (Lupita Nyong’o )، مایکل فاسبندر (Michael Fassbender ) و گوونژانه والیس (Quvenzhané Wallis ) نقش یک نجار کانادایی را بازی می کند که به نورثاب کمک زیادی می کند.
پیت برای این کار به عنوان تهیه کننده ی فیلم، پنجمین نامزدی اسکارش را به دست آورد و دومین جایزه اش را در بخش بهترین فیلم دریافت کرد. او این جایزه را در سال ۲۰۱۴ برنده شد- که اولین برنده شدن اسکارش بود- با مک کویین، دده گاردنر، جرمی کلینر و آنتونی کاتگاس، به اشتراک گذاشت.
همان سال، پیت در نقش یک گروهبان ارتش در درام اکشن جنگ جهانی دوم با عنوان خشم (Fury) بازی کرد. سپس در سال ۲۰۱۵، پیت، با همسرش جولی در فیلم کنار دریا که نویسنده و کارگردانش بود، همبازی شد. همچنین در رکود بزرگ بازی کرد، فیلمی که بر حباب مسکنی که به رکود مالی ۲۰۰۸ دامن زد و گروهی از مردانی که آشفتگی های آینده را پیش بینی کرده بودند، تمرکز داشت. این پروژه بر اساس پرفروش ترین کتاب غیر داستانی مایکل لوئیس، نامزدی جوایز زیادی را به دست آورد.
پیت پس از آن در فیلم هیجان انگیز جنگ جهانی دوم با عنوان متفقین (۲۰۱۶) در کنار ماریون کوتیارد و در فیلم طنز ماشین جنگی (۲۰۱۷) به عنوان شخصیتی برگرفته از ژنرال سابق ایالات متحده، استنلی مک کریستال، بازی کرد. در سال ۲۰۱۹، با لئوناردو دی کاپریو در فیلم روزی روزگاری… در هالیوود، ساخته تارانتینو همبازی شد که به دومین جایزه ی گلدن گلوب و اولین جایزه ی اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد او منجر شد و همچنین با ماجراجویی علمی تخیلیش در فیلم به سوی ستارگان، سرتیتر خبرها شد.
زندگی شخصی بردپیت
برد پیت که دو بار برنده عنوان جذاب ترین مرد زنده مجله ی مردم (People، ۱۹۹۵ و ۲۰۰۰) شده بود، در سال ۱۹۹۸، با جنیفر آنیستون، ستاره سریال کمدی دوستان (Friends) آشنا شد. پیت و آنیستون در ۲۹ جولای ۲۰۰۰ در مالیبوی کالیفرنیا با هم ازدواج کردند. این زوج در ژانویه ی ۲۰۰۵ جدایی خود را اعلام کردند و در اکتبر همان سال طلاق گرفتند.
بلافاصله پس از جدایی، برد پیت با آنجلینا جولی وارد رابطه شد و این بازیگر بعداً فاش کرد که در فیلمبرداری آقا و خانم اسمیت نسبت به هم حس داشتند. در می ۲۰۰۶، این زوج صاحب یک دختر به نام شیلو نوول جولی پیت شدند. در جولای ۲۰۰۸، پیت و جولی صاحب دوقلو شدند: یک پسر به نام ناکس لئون و یک دختر به نام ویوین مارکلین. این زوج سه فرزند خوانده هم دارند: مدوکس، پکس تین و زهرا. این زوج در سال ۲۰۱۲ نامزد کردند و در یک مراسم خصوصی در ۲۳ آگوست ۲۰۱۴ در فرانسه ازدواج کردند. با این حال، جولی در سپتامبر ۲۰۱۶ درخواست طلاق داد و خواستار حضانت فیزیکی شش فرزندش شد.
درام پیرامون جدایی جنجالی آنها در رسانه ها پخش شد، جولی در ژوئن ۲۰۱۸ گزارش داد که به دلیل اصرارش برای جلوگیری از ملاقات فرزندانش با پدرشان، برای از دست دادن حضانتشان در خطر است. در ماه آگوست، جولی اسنادی را به دادگاه ارائه کرد که ادعا می کرد شوهرش از زمان جدایی، هیچ کمک مالی قابل توجهی به فرزندانش نکرده است. تیم حقوقی بردپیت، پرونده اش را پیگیری کردند و در آن ادعا کردند این بازیگر بیش از ۳/۱ میلیون دلار صورتحساب به خانواده اش پرداخت کرده و به همسرش کمک کرده خانه ی فعلیش را با وام ۸ میلیون دلاری خریداری کند.
این بازیگر در آن ماه وقتی یک وکیل اعلام کرد که قصد دارد از طرف ساکنان منطقه ای در نیواورلئان که با طوفان کاترینا نابود شده بود، از بنیاد Make It Right پیت شکایت کند، با مشکلات حقوقی بیشتری مواجه شد. این بنیاد در سال ۲۰۰۸، بیش از ۱۰۰ خانه ی سبز ساخته و ظاهراً قول داده برای اصلاحات لازم بازگردد. وکیل مدعی بود که موکلانش در خانه هایشان مشکلات زیرساختی داشته و متحمل بیماری شده اند.
برد پیت بازیگرتوانا ومحبوب من است وشخصیت واقعی اون برام اهمیتی ندارد این یعنی واقعیت اهمیت یک بازیگر.