افراد همیشه دنبال جواب این سوال هستند، که وزن مناسب بدن چقدر باید باشد؟ با اینحال وضعیت ایدهآل یکسانی برای همه وجود ندارد، چرا که عوامل زیادی در تعیین وزن مناسب فرد نقش دارند. این عوامل شامل: سن، نسبت عضله به چربی، قد، جنسیت و توزیع چربی در بدن و یا فرم بدن میباشند.
اضافه وزن میتواند خطر ابتلا به برخی بیماریها در افراد را افزایش دهد، مانند: چاقی مرضی، دیابت نوع ۲، فشار خون بالا و مشکلات قلبی-عروقی. روش های کاهش فشار خون را بخوانید. اما تمام افراد دارای اضافه وزن، مبتلا به این بیماریها نمیشوند.
محققین معتقدند: درست است که چند کیلو اضافه وزن بلافاصله منجر به ابتلا به این بیماریها نمیشود، ولی اگر افزایش آن کنترل نشود، در آینده مشکل ساز خواهد شد.
روش های محاسبه وزن مناسب
-
روش ۱: شاخص توده بدن (BMI) :
شاخص توده بدنی ابزاری ساده برای تشخیص اضافه وزن است. BMI نسبت وزن به قد فرد را میسنجد.
به گفته موسسه ملی سلامت (NIH) :
- BMI کمتر از ۵/۱۸ نشان دهندهی کمبود وزن است.
- BMI بین ۵/۱۸ و ۹/۲۴ ایدهآل است.
- BMI بین ۲۵ تا ۹/۲۹ نشاندهندهی اضافه وزن است.
- BMI بالای ۳۰ نشان دهندهی بیماری چاقی است.
جدول راهنمای قد و وزن
جدول راهنمای زیر که توسط موسسه ملی سلامت ارائه شده است، نشان میدهد که وزن مناسب هر فرد به ازای قد او چقدر باید باشد:
-
نقطه ضعف بی ام آی چیست؟
درست است که اندازه گیری آن خیلی راحت است و در تعیین وزن مناسب، قد را در نظر میگیرد، ولی فاکتورهایی نظیر اندازه دور کمر و باسن، توزیع چربی و مقدار توده عضلانی را مد نظر قرار نمیدهد.
برای مثال ورزشکاران حرفه ای، بدنی بسیار عضلانی دارند و وزن آنها به خاطر مقدار عضلات زیادشان، بالاست. ولی این به معنی اضافه وزن نیست.
تصمیمگیری در مورد وزن مناسب افراد با استفاده از BMI تا حدودی میتواند کمککننده باشد و در مطالعات جمعیتی نیز میتواند کاربرد داشته باشد. با اینحال نباید برای تعیین وزن مناسب افراد فقط به آن تکیه کنیم.
-
روش ۲: نسبت کمر به باسن (WHR)
این روش سایز دور کمر را با دور باسن مقایسه میکند.
محققین نشان دادند افرادی که در قسمت مرکزی بدن چربی بیشتری دارند، بیشتر مستعد ابتلا به بیماریهای قلبی-عروقی و دیابت هستند.
هرچه نسبت دور کمر به دور باسن بزرگتر باشد، این ریسک بیشتر است. بر این اساس WHR ابزار مناسبی برای تعیین وزن مناسب فرد است.
-
روش اندازه گیری WHR :
دور کمر خود را در باریکترین قسمت اندازه بگیرید. معمولاً درست بالای ناف است. این عدد را بر اندازه دور باسن در برآمدهترین قسمت تقسیم کنید.
عدد حاصل WHR شماست.
ولی این عدد به چه معنی است؟
تاثیر WHR بر ریسک ابتلا به بیماریهای قلبی-عروقی بین زنان و مردان متفاوت است. چرا که فرم بدنی آنها با هم متفاوت است. تاثیر WHR بر سلامت قلب و عروق بر اساس جنسیت در زیر آورده شده است:
در مردان:
- زیر ۹/۰: پایین بودن خطر ابتلا به بیماریهای قلبی-عروقی
- از ۹/۰ تا ۹۹/۰: خطر متوسط ابتلا به بیماریهای قلبی-عروقی
- از یک به بالا: خطر متوسط ابتلا به بیماریهای قلبی -عروقی
در زنان:
- زیر ۸/۰: پایین بودن خطر ابتلا به بیماریهای قلبی-عروقی
- از ۸/۰ تا ۸۹/۰: خطر متوسط ابتلا به بیماریهای قلبی -عروقی
- ۰ از ۹/۰ به بالا: خطر متوسط ابتلا به بیماریهای قلبی -عروقی
البته این اعداد میتوانند بر اساس نوع جمعیت متفاوت باشند. WHR نسبت به BMI، شاخص بهتری برای پیشبینی حملات قلبی و سایر خطرات سلامتی است، چرا که برخلاف آن، میزان توزیع چربی در بدن را در نظر میگیرد.
تحقیقی که در سال ۲۰۱۳ چاپ شد، بر روی ۱۳۴۹ فرد از ۱۱ کشور مختلف انجام شد و نشان داد افرادی باWHR بالا، بعد از اعمال جراحی روده بزرگ، عوارض بیشتری را تجربه کردند. با اینحال WHR درصد چربی بدن و یا نسبت عضله به چربی را نمیسنجد.
-
روش ۳: نسبت دور کمر به قد (WtHR)
نسبت دور کمر به قد، بهتر از BMI میتواند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی، دیابت و میزان مرگ و میر را پیشبینی کند.
افرادی که دور کمرشان کمتر از نصف قدشان است، کمتر در معرض خطر برخی بیماریهای تهدید کنندهی زندگی هستند.
برای اندازهگیری این نسبت کافیست دور کمر خود را تقسیم کنید. اگر عدد حاصل کمتر از ۵/۰ بود، یعنی وزن شما مطلوب است.
در تحقیقی که در سال ۲۰۱۴ چاپ شد، محققین اذعان کردند که این نسبت بهتر از BMI میزان مرگ و میر افراد را پیشبینی میکند. در این مطالعه به تحقیق دیگری نیز اشاره شد که روی سیصد هزار نفر با قومیتهای مختلف انجام شده بود و باز هم کارایی نسبت دور کمر به قد بهتر از BMI بود.
در کل شاخصهایی که در آنها از اندازه دور کمر استفاده میشود، سلامتی فرد را بهتر میسنجند. چرا که چربی انباشته شده در قسمت میانی بدن برای قلب، کلیهها و کبد بسیار مضر است.
به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها، مردان با دور کمر بالای ۱۰۰ سانتیمتر و و زنان با دور کمر بالای ۸۰ سانتیمتر، بیشتر از سایر افراد در معرض ابتلا به دیابت نوع ۲، فشار خون بالا و بیماریهای عروق کرونر هستند.
با این توصیفها، باز هم این شاخص، وزن و سایز دور باسن فرد را در نظر نمیگیرد.
-
روش ۴: سنجش درصد چربی بدن
درصد چربی بدن حاصل تقسیم وزن چربی بدن بر کل وزن است. چربی کل بدن به دو گروه چربیهای ضروری و چربی ذخیره تقسیم میشود.
چربی ضروری: بدن برای زنده ماندن به آن نیاز دارد. این چربیها نقش مهمی در عملکردهای حیاتی بدن ایفا میکنند. در مردان ۲ تا ۴ درصد از کل وزن و در زنان تا ۱۳ درصد کل وزن بدن به این چربیها اختصاص دارد.
چربی ذخیره: بافت چربی در قسمت سینه و شکم از ارگانهای داخلی محافظت میکند و در مواقع لزوم بدن میتواند از آنها به عنوان منبع انرژی استفاده کند. در کنار رهنمودهای که درصد مطلوبی از چربی را برای مردان و زنان بیان میکنند، درصد چربی مطلوب به تیپ بدنی و سطح فعالیت افراد بستگی دارد.
سطح فعالیت | تیپ بدنی زنانه | تیپ بدنی مردانه |
ورزشکار | ۶–۱۳% | ۱۴–۲۰% |
متناسب غیر ورزشکار | ۱۴–۱۷% | ۲۱–۲۴% |
قابل قبول | ۱۸–۲۵% | ۲۵–۳۱% |
اضافه وزن | ۲۶–۳۷% | ۳۲–۴۱% |
چاقی | ۳۸% or more | ۴۲% or more |
درصد چربی بالا میتواند فرد را در معرض ابتلا به دیابت، بیماریهای قلبی، فشارخون بالا و سکته قرار دهد.
محاسبه درصد چربی بدن روش خوبی برای تعیین سطح آمادگی بدنی فرد است، چرا که ترکیب بدن فرد را به خوبی نشان میدهد، برخلاف BMI، که در محاسبه تفاوتی بین چربی و عضله قائل نمیشود.
-
اندازه گیری مقدار چربی بدن:
معمولترین روش برای اندازهگیری مقدار چربی بدن استفاده از اندازهگیری چین پوستی است، که با کالیپرهای مخصوصی انجام میشود. کارشناسان این کار را با اندازهگیری ضخامت بافت ران، شکم و سینه (مردان) و یا بازو (زنان) انجام میدهند.
سایر روشها عبارتند از:
- اندازهگیری چربی بدن به روش هیدرواستاتیک یا وزن کشی زیر آب
- چگالی سنجی هوا که جابجایی هوا را میسنجد
- جذب سنجی اشعهی ایکس DXA
- آنالیز مقاومت بیوالکتریک
هیچکدام از این روشها مقدار چربی بدن را به صورت کاملاً دقیق بیان نمیکنند، ولی برای ارائه یک تخمین حدودی، کارآمد هستند. بسیاری از باشگاهها و مطب پزشکان ابزار لازم برای این کار را دارند.
شاخص توده بدنی (BMI)، نسبت کمر به باسن (WHR)، کمر به قد (WtHR) و درصد چربی بدن، روشهایی برای برآورد وزن مناسب هستند. به طبع ترکیب این چهار روش بهترین و دقیقترین روش برای تعیین وزن مناسب است. افرادی که میخواهند در مورد وزن، دور کمر و ترکیب بدن خود اطلاعاتی به دست آورند، بهتر است با پزشک متخصص تغذیه مشورت کنند.