تاریخچه کیبورد کامپیوتر
تاریخچه کیبورد یا صفحه کلید کامپیوتر، مستقیماً به اختراع ماشین تایپ برمی‌گردد. در ۱۸۶۸، کریستوفر لاتام شولز اولین ماشین تایپ مدرن کاربردی را اختراع کرد. تاریخچه کیبورد کامپیوتر در سال ۱۸۷۷، شرکت رمینگتون شروع به بازاریابی انبوه برای اولین دستگاه‌های تایپ کرد. بعد از یک‌سری تغییرات فنی، دستگاه‌های تایپ به تدریج به شکل استاندارد امروزی خود درآمدند.
کیبورد QWERTY
طرح کیبورد QWERTY توسط شولز و شریک او، جیمز دنسمور، در سال ۱۸۷۸ اختراع شد.
داستان‌های مختلفی در مورد ایجاد این طرح وجود دارد که قانع‌کننده‌ترین توضیح، این است که شولز طرح را ایجاد کرد تا بر محدودیت‌های فیزیکی و مکانیکی و فنی زمان خودش، غلبه کند. اوایل، تایپیست یک کلید را فشار می‌داد و درنتیجه فشردن، چکشی فلزی به صورت یک قوس، بالا می‌آمد و به نوار جوهری، ضربه می‌زد. درنتیجه، اثری روی کاغذ باقی می‌ماند و بعد، کاغذ به موقعیت اولیه برمی‌گشت.
با پیشرفت فناوری دستگاه‌ها، طرح‌های دیگری برای کیبورد اختراع شد که ادعا می‌شد کارایی بیشتری دارند؛ از جمله کیبورد Dvorak که در ۱۹۳۶ اختراع شد.
اگرچه امروزه کاربرانی وجود دارند که از Dvorak استفاده می‌کنند اما تعدادشان در مقایسه با کسانی که از طرح QWERTY استفاده می‌کنند، کم‌تر است.
پس، طرح QWERTY همچنان محبوب‌ترین طرح کیبورد در انواع مختلف دستگاه‌ها در کشورهای انگلیسی زبان است. این طرح، به اندازه کافی کارآمد و آشنا می‌باشد و این‌گونه، مانع ماندگاری رقبای تجاری خود می‌شود.
پیشرفت های اولیه در طراحی کیبورد
یکی از اولین موفقیت‌ها در فناوری کیبورد، اختراع دستگاه تله‌تایپ بود.
از اواسط دهه ۱۸۰۰، این فناوری به عنوان تله پرینتر نیز شناخته می‌شود و مخترعانی مانند رویال ارل هاوس، دیوید ادوارد هیوز، امیل بودوت، دونالد موری، چارلز ال کروم، ادوارد کلینشمیت و فردریک جی، آن را بهبود داده‌اند اما به لطف تلاش‌های چارلز کروم در سال‌های ۱۹۰۷ تا ۱۹۱۰ بود که سیستم تله‌تایپ، برای استفاده روزمره کاربران، مناسب شد.
در دهه ۱۹۳۰، مدل‌های صفحه‌کلید جدیدی ارائه شد که ترکیب تکنولوژی ماشین تایپ و فناوری تلگراف بود. همچنین، سیستم کارتپانچ با ماشین تایپ ترکیب شد تا کلید پانچ را ایجاد کند. این سیستم‌ها اساس ماشین‌حساب‌های اولیه بود که از نظر تجاری، بسیار موفق بودند. تا ۱۹۳۱، کمپانی IBM، این ماشین‌حساب‌ها را به ارزش ۱ میلیون دلار فروخت.
فناوری Keypunch در طراحی اولین کامپیوترها استفاده شد؛ از جمله رایانه ۱۹۴۶ Eniac که قادر به خواندن کارتپانچ بود.
در ۱۹۴۸، کامپیوتر دیگری به نام کامپیوتر Binac ساخته شد که از ماشین تایپ الکترومکانیکی استفاده می‌کرد تا داده‌ها را مستقیماً روی نوار مغناطیسی وارد کند تا داده‌ها وارد کامپیوتر شده و نتایج، چاپ شود. این ماشین تایپ‌الکتریکی، همکاری ماشین تایپ و کامپیوتر را بیشتر بهبود بخشید.
پایانه نمایش فیلم
در ۱۹۶۴، MIT، آزمایشگاه‌های بل و کمپانی جنرال الکتریک با هم همکاری کردند تا یک کامپیوتر چندکاربره به نام Multics، بسازند.
این سیستم، باعث ایجاد رابط کاربری جدیدی به نام پایانه نمایش فیلم (VDT) شد که موجب شد از فناوری لوله اشعه کاتدی موجود در تلویزیون‌ها، در طراحی ماشین تایپ الکتریکی استفاده شود.
این باعث شد که برای اولین بار، کاربران کامپیوتر بتوانند حروف تایپ شده را روی صفحه ببینند و درنتیجه، قابلیت ایجاد و ویرایش و حذف متون به دست آمد. به‌علاوه، استفاده از کامپیوتر را هم ساده‌تر کرد.
تکانه های الکترونیکی و دستگاه های همراه و دستی
صفحه‌کلیدهای اولیه، مبتنی بر دستگاه‌های تله تایپ یا کلیدپانچ بودند اما یک مشکل وجود داشت: برای انتقال داده‌ها بین صفحه‌کلید و کامپیوتر، مراحل الکترومکانیکی زیادی لازم بود و این، سرعت کار را به میزان قابل توجهی کاهش می‌داد. فناوری VDT و صفحه‌کلیدهای الکتریکی باعث شدند کلیدها بتوانند تکانه‌های الکترونیکی را مستقیماً به کامپیوتر ارسال کرده و در وقت صرفه جویی کنند. در اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰، همه کامپیوترها از کیبوردهای الکترونیکی و VDT استفاده می‌کردند.
در ادامه تاریخچه کیبورد کامپیوتر در دهه ۱۹۹۰، دستگاه‌های همراه و دستی در دسترس مصرف‌کنندگان قرار گرفتند. اولین دستگاه دستی، HP95LX بود که در ۱۹۹۱ توسط کمپانی Hewlett-Packard منتشر شد. این دستگاه، شکل تاشو و لولایی داشت و به اندازه کافی کوچک بود تا در دست جای بگیرد. HP95LX، اولین کامپیوتر و دستگاه شخصی (PDA) محسوب می‌شد. این دستگاه برای وارد کردن متن، کیبورد کوچک QWERTY را داشت ولی به دلیل کوچک بودن، تایپ لمسی عملاً غیرممکن بود.
برتری کیبورد نسبت به قلم چیست؟
با به کارگیری کامپیوترهای شخصی، افزودن دسترسی به وب و ایمیل، پردازش کلمات، صفحات گسترده، برنامه‌های شخصی و سایر برنامه‌های دسکتاپ، از قلم برای ورودی متن استفاده شد.
اولین دستگاه‌های ورودی قلم در اوایل دهه ۱۹۹۰ ساخته شدند اما فناوری شناخت دست خط آنقدر قوی نبود که بتواند مفید باشد.
کیبورد، متنی را تولید می‌کند که دستگاه بتواند بخواند و این، یک ویژگی ضروری برای تکنولوژی مبتنی بر علائم است.
علاوه بر مشکل شناخت علائم، دست خط باعث تولید جوهر دیجیتال می‌شود که برای برخی اپلیکیشن‌ها کار می‌کند ولی در این حالت، حافظه بیشتری برای ذخیره ورودی نیاز است و متن برای دستگاه، قابل خواندن نیست. بیشتر کامپیوترهای شخصی ابتدایی (PenPad، poqet، Momenta، GRiDPaD) از نظر تجاری موفق و ماندگار نشدند.
پروژه نیوتن اپل در سال ۱۹۹۳، گران بود و تشخیص دست‌خط، ضعیف بود.
گلدبرگ و ریچاردسون، دو محقق در زیراکس در پالو آلتو، یک سیستم ساده برای قلم به نام “Unistrokes” را ابداع کردند که هر حرف از الفبای انگلیسی را به یک خط برای ورودی دستگاه، تبدیل می‌کرد.
در ۱۹۹۶، Palm Pilot منتشر شد و تکنیک گرافیتی را معرفی کرد. این، به الفبای رومی نزدیک‌تر بود و قابلیت وارد کردن حروف بزرگ و کوچک را داشت. سایر جایگزین‌های کیبورد عبارت اند از: MDTIM منتشرشده از Poika Isokoski و Jot از مایکروسافت.
دلیل ماندگاری کیبورد
مشکل گزینه‌های جایگزین کیبورد این است که داده‌ها نیاز به حافظه بیشتری دارند و نسبت به صفحه‌کلید دیجیتال، دقت کم‌تری دارد.
با محبوب شدن گوشی‌های همراه و هوشمند، فرمت‌های گوناگون کیبورد تست شدند و مشکلی که وجود داشت آن بود که صفحه‌کلیدی به کار رود که به اندازه کافی، کوچک و دقیق باشد.
یک روش نسبتاً محبوب، “soft keyboards” بود. این کیبورد، کیبوردی است که دارای صفحه‌نمایش بصری با فناوری صفحه لمسی داخلی می‌باشد.
با ضربه زدن روی کلیدها با قلم یا انگشت، متن وارد می‌شود. این صفحه کلید هنگامی که استفاده نشود، نمایش داده نمی‌شود. صفحه کلید QWERTY بیشتر با soft keyboards استفاده می‌شود اما موارد دیگری هم وجود داشتند مانند: صفحه‌کلیدهای نرم‌افزاری FITALY ، Cubon و OPTI.
صدا و لمس انگشت در کیبورد
با پیشرفت فناوری تشخیص صدا، این قابلیت به دستگاه‌های همراه اضافه شد ولی نتوانست جای کیبوردهای نرم‌افزاری را بگیرد.
کیبوردهای بیشتری به مرور طراحی شدند و متن معمولاً با نوعی کیبورد soft QWERTY وارد می‌شود (ولی تلاش‌هایی برای تایپ با انگشت انجام شده‌است مثل کیبورد KALQ در اپ اندروید).