تاریخچه تخته نرد

تخته نرد در کنار Go  و Chess با قدمتی ۵ هزار ساله، یکی از قدیمی ترین بازی هاست که احتمالاً از عراق امروزی – بین النهرین سابق – سرچشمه می ­گیرد، زیرا تاس های اولیه که از جنس استخوان انسانی بوده، در این منطقه کشف شدند.

خاستگاه تخته نرد

یک تخته با بیست و چهار پوینت و سی چکرز (یا مهره) را همیشه تخته نرد نمی نامند. از دیگر بازی هایی که از همین تخته استفاده کردند می توان به سینیت و مانکالا اشاره کرد. رومی ها اولین کسانی بودند که با نسخه خود به نام “Duodecum Scripta et Tabulae” یا به اختصار “Tables” به شهرت آن کمک کردند.

دیوار نگاره ها در بسیاری از ویلاهای رومی، این بازی را به تصویر می کشند (بازیکنان همیشه لباس کامل نداشتند)! در اینجا یک نمونه (نسخه پوشیده) از پمپئی آورده شده است:

امپراطور کلودیوس از طرفداران این بازی بود. او یک تخته مخصوص در پشت ارابه خود داشت تا خستگی سفرهای طولانی را با آن از بین ببرد. امپراتور نرون یک قمارباز حرفه ای بود. او معادل ۱۰۰۰۰ دلار امروزی در هر بازی دریافت می کرد. در تاریخ نیامده که در صورت باخت چه بلایی سر حریفان می­آمد.

همانند بسیاری از سرگرمی­های دیگر، قوانین مختلفی با توجه به سطح اجتماعی فرد وضع می­شد. در طول جنگ‌های صلیبی چنان محبوب شد که سربازان رده ­پایین حق انجام بازی را نداشتند.

تاریخچه هر بازی را می توان با جستجوی مراجع در هنر و ادبیات دنبال کرد. در ادبیات اولیه، هر دو در “داستان های کانتربری” (به قلم چاسر) و “درد بیهوده عشق” (به قلم شکسپیر) ذکر شده است.

کلمه تخته نرد برای اولین بار در سال ۱۶۴۵ به چاپ رسید. هیچ کس به طور قطع نمی داند که این نام از کجا آمده است، اما اکثر محققان معتقدند که به احتمال زیاد از انگلیسی میانه baec = back و game = gamen گرفته شده است.

پیشنهاد عصر ۵شنبه: با تاریخچه شطرنج آشنا شوید

تخته نرد به طور مداوم در طول هزاره دوم در هنر دیده شده است، معروف ترین آنها در “باغ لذت های دنیوی” اثر هیرونیموس بوش و “پیروزی مرگ” اثر پیتر بروگل است. اغلب در صحنه های میخانه ها ظاهر شده و اغلب نزاعی در جریان است. در کتاب ” Backgammon Fight” استنیس تصویر زیر آمده است:

این بازی تا پایان هزاره گذشته همچنان انجام می­شد، اما باعث نزاع همیشگی با مقامات و کلیسا میشد که می خواستند آن را به خاطر عنصر قمار ممنوع کنند که البته خیلی هم بی شباهت به برخی مناطق جهان امروز نیست، به خصوص از زمانی که آمریکا قوانین احمقانه و مضحک قمار اینترنتی خود را وضع کرد (مطمئنا آن ها در این دوره دوامی ندارند)

محبوبیت آن در دوران ویکتوریا ادامه یافت (تصویر زیر را ببینید) و در مهمانی های آخر هفته خانه های روستایی بسیار محبوب بود.

با این حال در اوایل دهه ۱۹۲۰ بازی جذابیت خود را از دست داد. در دهه پر شور ۱۹۲۰ در نیویورک، بازی ها بیش از حد طول می کشیدند و شرط بندی (و در نتیجه برنده شدن) مقادیر زیادی پول دشوار بود. آنگاه، چاره چه بود؟!

ظهور مکعب دوبرابری

اینکه آیا بازی همچنان جذاب می ماند یا نه را فقط می‌توان حدس زد، اما در حدود سال‌های ۱۹۲۵ یا ۱۹۲۶ دو اتفاق تقریباً در یک زمان رخ داد که سرنوشت بازی را برای همیشه تغییر دادند.

اولین و مهم ترین اتفاق زمانی رخ داد که برخی از نوابغ (یا شاید گروهی از آن ها) در نیویورک یا بوستون به این ایده رسیدند که می توانند ارقام را دو برابر کنند. ما حدس می زنیم که مضاعف کردن در همان زمان اختراع شده است و هیچ مدرکی خلاف آن وجود ندارد. متاسفانه، علی رغم تحقیقات گسترده، دقیقا نمی دانیم چه کسی این مفهوم را اختراع کرده است اما از او صمیمانه تشکر می کنیم!

چند سالی وضعیت امتیاز دوبرابری نامشخص بود و در ابتدا از چوب کبریت برای ثبت شرط ها استفاده می شد. اولین نوع ابزار دوبرابری، یک صفحه عقربه دار بود. یک نمونه از آن که در eBay خریدم در اینجا نشان داده شده است:

این دستگاه همانطور که در این عکس از داگلاس فیربنکس جونیور و جوآن کراوفورد (آن ها از ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۳ ازدواج کرده بودند) مشهود است، برای مدتی استفاده می شد.

زمان دقیق ابداع امتیاز دوبرابری ثبت نشده است.

دومین اتفاق، ورود نسخه چند نفره بازی بود که همیشه حتی در دهه ۱۹۲۰ به عنوان یک chouette شناخته می شد. Chouette در زبان فرانسوی به معنای جغد جار زن است، پرنده ای که در نوع خود بی نظیر است و به همین دلیل نام مناسبی برای این بازی است! در اصل در بازی کارتی Picquet استفاده می‌شد.

حالا نه تنها می توان ارقام دوبرابر کرد، بلکه با حضور بازیکنان بیشتر در بازی برد و باخت به صورت تصاعدی افزایش می یابد! تخته نرد به بازی شگفت انگیز در دهه ۱۹۲۰ تبدیل شد.

با اینکه امتیاز دوبرابری، مشکلات روز تخته نرد را حل کرده و سطح جدیدی از مهارت را معرفی می کرد، اما اطلاعات اندکی در مورد آن وجود داشت. اگر هر کدام از کتاب های آن دوران را بخوانید، قطعا توصیه های مبهمی خواهید یافت. مفهوم اصلی ۲۵% take-point در هیچ کتابی توضیح داده نشد تا اینکه کراوفورد و جاکوبی “کتاب تخته نرد” را در سال ۱۹۷۰ منتشر کردند! ژرژ مابردی، نویسنده ” تخته نرد برای برد” اثر Vanity Fair  (۱۹۳۰) این دیدگاه را در مورد دو برابری داشت:

“اگر دو بازیکن کاملاً عالی در یک مسابقه شرکت کنند، شاید حتی یک بار هم امتیاز دوبرابری نیاورند”.

این موضوع مانع از آن نشد که مردم برای آموزش بازی دست به جیب شوند. در زیر تصویر لیلا هاترسلی، نویسنده “چگونه تخته نرد جدید بازی کنیم” (۱۹۳۰) را می بینید که در یک باشگاه نیویورک تدریس می کند (لیلا درست در سمت راست ایستاده است).

قوانین اولیه برای chouettes شباهت زیادی به بازی امروزی که شامل چندین مکعب است، نداشت، اما شکلی از بازی را ایجاد کرد که هنوز هم هیجان‌انگیزترین روش بازی تخته نرد امروزی است!

هنوز مشخص نیست که doubling و chouettes با چه سرعتی از اقیانوس اطلس عبور کرده اند اما هیچ کتاب قابل مقایسه ای در بریتانیا وجود ندارد که مربوط به قرن ۲۰ و ۳۰ میلادی باشد.

۱۰۰%

• عالی