تحقیقات جدید نشان داده است که فعالیت بدنی چگونه میتواند بر افسردگی و اختلالات رفتاری در کودکان تاثیر بگذارد. کودکی که از لحاظ فعالیت جسمی فعال است، کودکی سالم است. فعالیت بدنی، عضلات و استخوانهای کودک را تقویت میکند، از افزایش وزن جلوگیری کرده و ریسک بیماریهایی مانند: دیابت، سرطان و غیره را کم میکند. علاوه بر آنها فعالیت جسمانی بر ذهن کودک نیز تاثیر دارد.
متحصصان میگویند این نوع فعالیتها دید کودکان را تغییر داده و اعتماد به نفس و مهارتهای شناختی آنها را افزایش میدهند. فعالیت، هورمون اندورفین را ترشح کرده و به این وسیله کودک را به “کودک شاد” تبدیل میکند.
فعالیت های بدنی چه تاثیراتی دارند؟
بر اساس نتایج یک تحقیق، فعالیت بدنی متوسط تا شدید در کودکان ۶ تا ۸ ساله، علایم افسردگی را تا دو سال بعد کاهش میدهد.
یک تحقیق دیگر نیز نشان داده است که دوچرخهسواری مجازی، در کودکان مبتلا به اختلالات رفتاری، فعالیت کلاسی را به مراتب بهبود میبخشد. این نوع دوچرخهسواری، انجام همزمان راندن دوچرخه و مشاهده یک محیط مجازی است. چرا دوچرخهسواری مجازی فقط یک دوچرخهسواری معمولی نیست؟
کودکان با اختلالات رفتاری معمولا تمایلی به فعالیتهای هوازی ندارند به این دلیل دوچرخهسواری در محیط مجازی میتواند برای آنها جذاب باشد.
از نظر فیزیولوژی هیچ دلیلی برای باور نکردن بیتاثیری ورزشهای هوازی مانند دویدن و دوچرخه سواری وجود ندارد. اما این موضوع که کودک بیانگیزه را در این فعالیتها شرکت دهیم، چالش برانگیز است.
بسیاری از این کودکان مشکلات حسی، اضطراب اجتماعی و تاخیر در پیشرفت حرکتی دارند پس مشارکت آنها در این فعالیتها سختتر است.
دوچرخهسواری مجازی برای آنها جذاب است زیرا با هر سطحی از توانایی در این فعالیت موفق میشوند و علاوه بر آن بازیهای مجازی و کامپیوتری برای آنها لذتبخش است.
این تحقیق نشان میدهد فعالیت، خلق و خوی کودک را بهتر کرده و ریسک بیماری را کاهش میدهد.
اما تحقیق دیگری نیز وجود دارد که در آن محققان بررسی کردند که آیا یک برنامه آموزشی دوچرخه سواری مجازی میتواند رفتار و عملکرد کودکان با اختلالات رفتاری را بهبود ببخشد یا خیر.
کودکان اتیسم، بیش فعال و مضطرب به صورت رندم و اتفاقی انتخاب شدند تا دوبار در هفته به مدت ۳۰ تا ۴۰ دقیقه در کلاسهای مربوط به دوچرخه سواری مجازی شرکت کنند.
محققان این تحقیق را موفقیت آمیز اعلام کردند زیرا بعد از ۷ هفته، کودکان، زمان انجام دوچرخهسواری را افزایش دادند.
به طور کلی کودکان گروه مداخله که همگی در سنین ۷ تا ۱۶ سال بودند نسبت به گروه کنترل ۵۱ درصد کمتر رفتارهای مخرب را از خود بروز دادند.
این تاثیر در روزهایی که در کلاس دوچرخهسواری مجازی شرکت میکردند، به مراتب بیشتر بود. این فعالیت با تحریکات بینایی به کودک انگیزه میدهد و برای آن جذاب است و حتی میتواند به عنوان جایزه در مدرسه استفاده شود.
این فعالیت، مغز را تغییر میدهد در واقع به نظر میرسد مغز، پیامهای خود را از جایی که مرکز استرس و نگرانی است به مناطقی که بیشتر درگیر هماهنگی و تمرکز هستند تغییر میدهد. علاوه بر آن فعالیت هوازی، مواد شیمیایی مغز را نیز عوض میکند. با تغییر سطح نوروترانسفرها خودتنظیمی در کودک افزایش مییابد و به این تزتیب کودک میتواند رفتارهایش را کنترل کرده و در کلاس عملکرد بهتری داشته باشد. این تحقیق در مدرسههای عادی نیز در حال انجام است اما بردن چنین وسیلههایی به مدرسه کمی تحقیق را با مشکل مواجه کرده است.
مقابله با افسردگی و اضطراب
مطالعه دیگری در خصوص تاثیر فعالیت بر افسردگی در کودکان نیز انجام شده است.
فعالیت بدنی به خصوص از نوع متوسط تا شدید بر کاهش قابل توجه علایم افسردگی در کودکان تاثیر میگذارد و حتی میتواند به عنوان یک روش درمانی در کنار دارو و روانشناسی مورد استفاده قرار بگیرد.
فعالیت جسمانی با آزادسازی مواد شیمیایی در مغز که منجر به احساس خوب میشوند، افسردگی را بهبود میبخشد. قرار گرفتن در معرض خورشید، بیرون رفتن از خانه و حرکت دادن بدن تاثیر به سزایی در خلق و خو دارد.
وضعیت های ذهنی دیگر
فعالیتهای بدنی نه تنها برای بیماریهای ذهنی و جسمی مفید است بلکه به بهبود خشم، درد قلب ناشی از مشکلات روانی، خلق و خوی بد و حتی مشکلات اجتماعی و روابط کمک میکند.
فعالیت بدنی راه بسیار خوبی برای بهبود بخشیدن به مشکلات روانی دوقطبی و اسکیزوفرنیا نیز است.
در ابتدا شروع به فعالیت جسمی برای این دسته از افراد ممکن است سخت و غیرممکن باشد اما اگر یاد بگیرند ذهن خود را کنترل کنند و به خود انگیزه بدهند، میتواننند به صورت منظم فعالیت جسمانی داشته باشند و به درمان خود کمک کنند.
درواقع زمانی که جسممان را حرکت میدهیم، ذهنمان را نیز به حرکت در میآوریم.
به این صورت که انرژی اضافی ذهن را با استفاده از حرکت بدنی بیرون میریزیم. در غیر اینصورت این انرژی به افسردگی تبدیل میشود.
فعالیت نه تنها ما را در رفتار آرام میکند بلکه مقابله با استرس و اضطرابهای روزانه نیز برای ما آسان میشود. فعال بودن، انرژی، توجه، خلاقیت و…. را در کودکان و نوجوانان افزایش میدهد.
هر چه زودتر و در زمان جوانی فعالیت بدنی را شروع کنیم زندگی بهتری خواهیم داشت اما باید در نظر داشته باشیم هیچ وقت برای شروع دیر نیست. حتی میتوانیم در فعالیتهای کودکانمان نیز شرکت کنیم.
با این کار به رشد و پیشرفت کودکمان نیز کمک بیشتری میکنیم و به یک الگو تبدیل خواهیم شد. یکی از بهترین راهها برای شروع انجام فعالیت در کودکان این است که خودمان عادت آن را ایجاد کنیم. با کودکتان به دوچرخهسواری و پیادهروی بروید، حتی با هم روی ترامپولین بپرید.
هرکاری که میتوانید انجام دهید تا کودکتان در فعالیت بدنی مشارکت فعال داشته باشد و همچنین به او خوش بگذرد. علاوه بر آن ارتباط شما با هم نیز بسیار بهتر خواهد شد.