تاریخچه‌ فراری: موسس، نام گذاری و انتخاب لوگو

فراری (ferrari) یکی از تحسین برانگیزترین تولید‌کنندگان خودروهای اسپرت لوکس در جهان است. این شرکت به‌طور رسمی در سال ۱۹۴۷ راه‌اندازی شد. با این حال، بنیانگذار افسانه‌ای و همنام این خودروساز، انزو فراری، از مدت‌ها قبل درگیر این صنعت بود. در این مطلی به طور کامل با تاریخچه فراری آشنا شوید.

درباره‌ی انزو فراری

انزو فراری موسس فراری در سال ۱۸۹۸ در شهر مودنای ایتالیا به دنیا آمد و به‌عنوان راننده‌ی ماشین مسابقه شروع به کار کرد. در دهه‌ی ۱۹۲۰، او با آلفارومئو راننده شد و جوایز متعددی از جمله دومین Circuito di Modena را به‌دست آورد.

در سال ۱۹۲۹، فراری اسکودریا فراری را تأسیس کرد که اکنون بخش رسمی اتومبیل‌های مسابقه‌ی فراری است. با این حال، آن به‌عنوان بخشی از آلفا شروع به کار کرد، که در تهیه‌ی اتومبیل‌های مسابقه‌ای برای رانندگان آقا تخصص داشت. این در زمانی بود که مسابقه‌ی اتومبیلرانی اسپورت در‌واقع به‌عنوان فعالیتی برای ثروتمندان و افراد مشهور آغاز شد که واقعاً تنها کسانی بودند که استطاعت آن را داشتند.

در سال ۱۹۳۱، انزو در استان Circuito Tre مقام دوم را به‌دست آورد که آخرین باری بود که او به‌عنوان راننده مسابقه می‌داد. او می‌خواست بر خانواده‌اش و تولد اولین پسرش آلفردو که اغلب دینو نامیده می‌شد تمرکز کند.

با این حال، او همچنان تا سال ۱۹۳۹ به کار با اسکودریا و ساخت خودرو برای آلفا ادامه داد. در سپتامبر همان سال، او سمت خود را به‌عنوان رئیس آلفا کورس ترک کرد و شرکت خودروسازی خود Auto Avio Costruzioni را در زادگاهش مودنا ایتالیا تأسیس کرد. به‌عنوان شرط جدایی، از او خواسته شد تا حداقل چهار سال بعد از نام فراری در ارتباط با هیچ یک از اتومبیل‌ها یا مسابقات خود استفاده نکند. او به‌خاطر احترام به این توافق‌نامه نام شرکت را تا سال ۱۹۵۷ به Auto Costruzioni Ferrari تغییر نداد و اولین اتومبیل با نام فراری، فراری S 125، بود.

تاریخچه فراری : سال‌های اولیه

در سال ۱۹۴۵، فراری یک موتور V12 را معرفی کرد که به یکی از ویژگی‌های اختصاصی آن تبدیل شد. تا اینکه در سال ۱۹۴۷، تقریباً ده سال پس از خروج انزو از آلفا، اولین مدل فراری S 125 یا Sport 125 در کارخانه Via Abetone Inferiore در مارانلو، ایتالیا تولید شد. در ابتدا، تنها دو مدل تولید شد. این خودرو در ماه می همان سال وارد اولین مسابقه رقابتی خود در پیست پیچنزا شد و در بیست و پنجمین مسابقه جایزه بزرگ رم برنده شد. این اتومبیل قرار بود زودتر عرضه شود، اما به دلیل اثرات جنگ جهانی دوم، تاریخ به تعویق افتاد. پس از اینکه کارخانه مودنا مورد اصابت بمب قرار گرفت، این شرکت به مارانلو نقل مکان کرد و کارخانه‌ی افسانه‌ای را ساخت که هنوز هم از آن استفاده می‌کند.

در چند دهه‌ی بعد، این شرکت خودروسازی ایتالیایی با اتومبیل‌های خود که در مسابقات بزرگی از جمله میل میگلیا (۱۹۴۸)، مسابقه ۲۴ ساعته لمانز (۱۹۴۹) و جایزه‌ی بزرگ قهرمانی جهان فرمول یک (۱۹۵۱) شرکت کردند و برنده شدند، رونق گرفت.

در اوایل دهه‌ی ۱۹۵۰، راننده‌ی اتومبیل مسابقه‌ای، لوئیجی چینتی، اولین نمایشگاه و نمایندگی فراری را در ایالات متحده افتتاح کرد. تا این زمان، اتومبیل‌های فراری فقط برای علاقه‌مندان به مسابقات اتومبیل‌رانی ثروتمند و برای رقابت در مسابقات در دسترس بودند. این مکان بعداً از منهتن به کانکتیکات منتقل شد، اما بازار فراری در ایالات متحده به یکی از پرسودترین بازارهای جهان تبدیل شد و هنوز هم است.

در سال ۱۹۵۶، زمانی که پسر ارشد انزو، دینو، بر اثر دیستروفی عضلانی درگذشت، تراژدی رخ داد. دهه‌ی ۱۹۶۰ زمان گذار برای شرکت بود. ابتدا، در سال ۱۹۶۱، اعضای این شرکت از جمله مهندسان ارشد کارلو چیتی و جوتو بیزارینی، این شرکت را ترک کردند تا شرکت خودروسازی دیگری به نام ATS را تشکیل دهند. آن در آن زمان قصد داشت که رقیب مستقیم فراری باشد. گفته می‌شود که این جدایی به‌علت اختلافات بر سر لورا همسر انزو و دخالت شدید او در اداره‌ی شرکت بود.

مهندس مائورو فوگریری و طراح بدنه سرجیو اسکالیتی برای تکمیل GTO 250 استخدام شدند که، از قضا، به‌عنوان یکی ازمشهورترین خودروهای اسپرت تمام دوران شناخته شد.

در اواخر دهه‌ی ۱۹۶۰، انزو متوجه شد که برای موفقیت و رشد شرکت در مواجهه با رقابت و چالش های بازار، به شریک نیاز دارد. در سال ۱۹۶۹، کسی را در گروه فیات پیدا کرد که ۵۰ درصد از سهام این شرکت را خریداری کرد.

در سال ۱۹۸۷، F40 عرضه شد. آن آخرین مدلی بود که تحت رهبری انزو فراری ساخته شد. سال بعد او در سن ۹۰ سالگی درگذشت و گروه فیات سهام خود را در این شرکت به ۹۰ درصد افزایش داد.

پس از مرگ انزو، لوکا دی مونتزمولو به‌عنوان رئیس جدید فراری از سال ۱۹۹۱ تا اکتبر ۲۰۱۴ منصوب شد. مدیر عامل فعلی، سرجیو مارکیونه، جایگزین او شد و برنامه‌هایی برای جدا کردن فراری از گروه فیات اعلام شد. در سال ۲۰۱۵، فراری N.V. برای اولین بار به عرضه عمومی گذاشته شد و در بورس نیویورک با ارزشی نزدیک به ۱۰ میلیارد دلار و بورس میلان در سال ۲۰۱۶ عرضه شد.

فراری امروز

فراری علاوه بر اینکه به خاطر تولید برخی از بهترین و سریع‌ترین خودروهای تاریخ معروف است، بیش از همه با نماد خود، کاوالینو رامپانته یا اسب چموش و رنگ قرمز روشنش مرتبط است. رنگ قرمز فقط بخشی از یک سنت بود. طبق مقررات، اتومبیل‌های مسابقه‌ای بین‌المللی از ایتالیا باید قرمز رنگ می‌بودند. پس از دهه‌ی ۱۹۶۰، دیگر این الزام وجود نداشت، اما فراری می‌خواست به این سنت پایبند بماند و آن را حفظ کرد. اکنون، آن بخشی از تصویر کلی برند است. وابستگی به قرمز فراری به حدی رسید که در دهه‌ی ۱۹۹۰، حداقل ۸۵ درصد مالکان این رنگ را داشتند.

لوگوی فراری

لوگوی معروف اسب نر چموش سیاه در پس‌زمینه‌ی زرد الهامی از قهرمان جنگ، کنت فرانچسکو باراکا بود. خود انزو در طول جنگ به خدمت ارتش ایتالیا درآمد. باراکا خلبان نیروی هوایی ایتالیا در جنگ جهانی اول بود و روی بدنه‌ی هواپیمای او یک اسب نقاشی شده بود. اسب روی هواپیما قرمز بود، اما برای لوگوی فراری، رنگ آن به مشکی تغییر کرد.

برند فراری یکی از مشهورترین برندهای جهان است. این خودروساز ایتالیایی از زمان آغاز به کار خود بیش از ۵۰۰۰ جایزه برنده شده و در پیست‌های سراسر جهان به رقابت پرداخته است. در مسابقات فرمول یک، فراری عنوان دیرین‌ترین و موفق‌ترین رقیب را در اختیار دارد.

آیا شماهم از علاقمندان به ماشین های فراری هستید؟